Blog 6 Energie

Terug van weggeweest.

Het is een tijdje stil geweest rondom de blogs. Uiteraard heb ik niet stil gezeten tijdens mijn digitale afwezigheid. Tijd voor een update!

Een jaar geleden was ik zwanger van ons tweede kindje; inmiddels bevallen en weer aan het werk als mama van – nu- twee kindjes. 

Best een hele life change, helemaal tijdens alle drukte in diezelfde periode. Wat bedoel ik daar mee? Nou, heb je even… Corona, Corona maatregelen, maatschappelijk zeer uiteenlopende meningen over die maatregelen- understatement van de eeuw-, personeelskrapte in alle branches die je kan bedenken en ga zo nog maar even door… 

Het liefst praten we er allemaal niet meer over, maar- spoiler alert – ik ga het toch even oprakelen. Corona. Het heeft ons allemaal geraakt, in meerdere of mindere mate. Ons dagelijks leven stond stil, we hadden te maken met (sociaal) beperkende maatregelen, we hebben ons laten testen, hebben in quarantaine en/of isolatie gezeten, zijn wel óf niet gevaccineerd en geboosterd én hadden daar een sterke mening over – niet alleen over de beste beslissing voor onszelf maar ook voor wildvreemden-, we mochten weer en we durfden wel óf niet, we kenden iemand die (ernstig) ziek was van Corona en/ of hebben het zelf – soms meerdere keren- gehad.

In de eerste weken van mijn zwangerschap had ik de deltavariant te pakken. Pril zwanger, behoorlijk ziek en Alleen. 

Alleen… met een hoofdletter A. Zonder man, zonder zoon, maar mét hormonen. Mijn gezin had ik ‘veilig’ in quarantaine ondergebracht in ons vakantiehuisje aan zee, maar ik zat thuis. In isolatie. Alleen. Pfff wat was ik Alleen. En, wat ben je extra Alleen als je ziek bent- en vergeet zwanger niet. Zo gauw als mijn klachten weg waren ben ik dus ook weer gaan werken! Vooral heel blij dat mijn gezin weer veilig thuis kon komen. Blij om me weer tussen de mensen te mogen bewegen. Sociaal contact te ervaren. Niet Alleen te zijn…

Vermoeid? Ja dat ook. Enorm! Restklacht van de koorts en de corona. Gelukkig staat het eerste trimester van de zwangerschap bekend om de bakken vol energie die je dan hebt als vrouw… Ahum, NOT. Anyways, ik kreeg er energie van om weer onder de mensen te zijn en lekker werken had op mij een helende werking Na een paar dagen door de spreekwoordelijke zure appel heen bijten, voelde me weer redelijk mezelf. Corona overleefd! Check. 

Net op tijd, want de werkdruk(te) was op zijn top. Corona plus personeelskrapte staat gelijk aan ‘alle hens aan dek’. Binnen onze organisatie waren we binnen alle gelederen regelmatig op de groep te vinden om de toko draaiende te houden. Zodat we al onze lieve kindjes dezelfde kwaliteit, liefde en aandacht konden geven. En, zodat alle ouders konden rekenen op kinderopvang. Ook niet onbelangrijk. Ondanks alle perikelen rondom het werk en de Corona groeiden en bloeiden de kindjes gelukkig lekker door en ook mijn buik ontwikkelde zich tot immense proporties. 

Met 36 weken was het tijd om de locaties, collega’s en de lieve kindjes even los te laten om met verlof te gaan, een gezonde baby op de wereld te zetten en even vol te gaan genieten van het gezinsleven. Een week into mijn verlof, kreeg ik wééééér Corona. Omikron dit keer – Pfiew! Aanzienlijk minder ziek, maar dat wist ik ook nog niet toen mijn zelftest positief bleek. Ik was zo Bang- weer een hoofdletter- dat ik wéér zo ziek zou zijn. Bang dat ik geen energie zou hebben voor de bevalling. Bang dat ik mijn vriend zou besmetten en dat hij dan niet mee zou mogen in het ziekenhuis. Bang dat ik dus weer ‘Alleen’ zou zijn. Bang dat ik mijn baby zou besmetten met Corona… Bang… Maar zoals het gezegde luidt: “Een mens heeft het meest te lijden van het lijden dat hij vreest.” Gelukkig viel alles mee en was ik na 24 uur weer beter. Op tijd om met energie naar het ziekenhuis te gaan.

Op 22 februari 2022 is onze dochter Marly ter wereld gekomen. Gezond en wel. Wat een groot goed. Alle Corona perikelen en stress van de afgelopen jaren op de achtergrond en helemaal op de roze wolk. Wat een groot geluk. Wat een immense liefde. Wat een trots. Toen onze zoon drie jaar geleden werd geboren, werden ook twee ouders geboren. Met de geboorte van onze dochter, werd ook haar grote broer geboren. En wat voor een! Hij zat direct helemaal in zijn rol. Zo blij, zo trots, zo zorgzaam. Echt liefde in het kwadraat.

Voor ons als gezin was de geboorte van Marly dé afsluiter van die vreemde periode die Corona heette. Enkele dagen na de geboorte van Marly, werden ook alle maatregelen opgeheven. Ik heb dus kunnen genieten van een ‘normale’ verlofperiode, met lekker veel kraambezoek, terrasjes met mijn kleine meid in de kinderwagen en vooral zonder beperkingen of zorgen. In juni ben ik met veel plezier en energie weer aan het werk gegaan. Terugkijkend mogen we allemaal heel trots zijn op onszelf tijdens de gehele Corona periode. Uiteraard zijn er kanttekeningen te plaatsen bij het beleid én met name bij onze reacties daarop, linksom of rechtsom. Echter, het was een uitzonderlijke situatie. Het leven stond even stil, maar ging stiekem toch ook door. Getuige onze lieve en prachtige dochter. 

Als organisatie zijn we allemaal ongelofelijk trots dat we in de hele Corona periode geen groepen hebben hoeven sluiten door de personeelskrapte. Iets wat niet veel organisaties kunnen zeggen. Echt het resultaat van keihard samenwerken. 

Persoonlijk, zijn wij heel trots op ons sterke kleine meisje, die keihard met mama heeft meegewerkt, al voor haar geboorte twee keer Corona heeft meegemaakt en inmiddels heerlijk tevreden naar ons kinderdagverblijf gaat.

Welkom op de wereld kleintje. Dit is zo’n beetje hoe het volgens mama werkt. Soms is het best zwaar, voel je je Alleen of ben je zelfs Bang…. Blijf er niet te lang in hangen, zet je schouders eronder en dan krijg je daar ook weer heel veel positieve energie voor terug.